Afonso Carlos, duque de San Jaime
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) Alfonso Carlos de Borbón y Austria-Este 12 de setembro de 1849 Londres, Reino Unido |
| Morte | 29 de setembro de 1936 (87 anos) Viena, Austria |
| Causa da morte | morte accidental, atropelo |
| Lugar de sepultura | Attnang-Puchheim (pt)  |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Ocupación | militar |
| Outro | |
| Título | Duque Carlist pretender to the Spanish throne (en) Duke of San Jaime (en) Duque de Anjou Q198665 |
| Familia | Casa de Borbón-Anjou |
| Cónxuxe | Maria das Neves de Bragança (1871–) |
| Pais | Xoán, conde de Montizón e Maria Beatriz de Áustria-Este |
| Irmáns | Carlos, duque de Madrid |
Sinatura  | |
.svg) | |
 | |
Afonso Carlos de Borbón e de Austria-Leste, nado en Londres en 1849 e finado en Viena en 1936, foi pretendente carlista ao trono de España co nome de Afonso Carlos I (1931-1936), tamén coñecido como duque de San Jaime.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fillo do pretendente carlista Xoán e María Beatriz de Austria-Leste e irmán do tamén pretendente Carlos, educouse na familia da súa nai. Pertenceu ao corpo dos suavos do exército dos Estados Pontificios. Casou en 1871 con María das Neves de Braganza e durante a Terceira Guerra Carlista o seu irmán nomeouno comandante xeral de Cataluña, cruzou a fronteira francesa en decembro de 1872 e xa en Cataluña entrou en desavinzas con Francesc Savalls, en 1873 solicitou a unión do exército de Cataluña e do Centro e en 1874 organizou unha ofensiva por terras de Aragón e Castela a Nova, que o levaron a conquistar Cuenca. Pero a decisión do seu irmán de volver separar os exércitos do Centro e Cataluña provocou a súa dimisión e a súa marcha de España. No exilio destacou na organización de asociacións contra os duelos.
Tras a morte do seu sobriño, Xaime, duque de Madrid o 2 de outubro de 1931, Afonso Carlos converteuse no pretendente carlista. O 23 de xaneiro de 1936 designou rexente a Xavier de Borbón-Parma e o 29 de setembro de 1936 morría Afonso Carlos tras ser atropelado por un automóbil.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Maria das Neves de Borbón. Mis memorias sobre nuestra campaña en Cataluña en 1872 y 1873 y en el centro en 1874. 1a parte, de 21 abril 1872 a 31 agosto 1873 (Madrid: Espasa-Calpe, 1934). Memorias da súa esposa sobre a terceira guerra carlista.
{{ORDENAR: